Donuk Omuz

Donuk omuz, omuzun ağrı ve hareket kısıtlılığı ile seyreden ve sık görülen bir hastalığıdır. Toplumun % 2-3 ünde görülür. 40 yaşın altında nadirdir. Omuz eklemi çevresindeki yumuşak doku sertliğine bağlı olarak hareket kısıtlılığı gelişir. Omuz periartriti, adhezif kapsülit, skapulohumeral periartrit, Duplay periartriti olarak da isimlendirilmektedir.

Primer donuk omuz; bir sebep olmaksızın omuz eklemi hareket kısıtlılığı ile ortaya çıkar. Sekonder olarak ise bazı sebepleri takiben veya bazı hastalıklarla birlikte oluşur. Rotator manşon yırtıkları, omuz travmaları, yumuşak doku travmaları, omuz ekleminin uzun süre hareketsiz kalması gibi sebeplerin yanı sıra, şeker hastalığı, tiroid hastalıkları, akciğer hastalıkları, kalp krizi, boyun omurgası hastalıkları, beyin hastalıkları gibi durumlarda görülebilir.

Diyabetik hastalarda donuk omuz sıklığı %10- 20 oranında, insüline bağımlı diyabetik hastalarda ise %36 oranında görülmektedir. Fizik muayenede omuz eklemi hareketlerinde kısıtlılık ve ağrı bulunur. Hastalığın seyri 3 aşamaya ayrılır.

Evre 1- ağrılı faz: Ağrının şiddetli olduğu ve omuz hareketlerinde kısıtlılığın yavaş yavaş başladığı evredir. İstirahatta ve gece ağrı artar. Kas spazmı gelişir ve bu fazın sonuna doğru hareket kısıtlılığı belirginleşir. Yaklaşık olarak 3-8 ay sürer.

Evre 2- yapışma fazı: Ağrı bu fazda azalır, ancak eklem hareket kısıtlılığı giderek artar. 4-6 ay sürer.

Evre 3- çözülme fazı: Ağrı azalır, eklem hareketleri yavaş ve dereceli bir şekilde düzelmeye başlar. Bütün hastalık dönemi 1-3 yıl sürebilir.

Donuk omuzda tedavi

Donuk omuz tedavisi zor bir hastalıktır. Hastaların bir kısmında tama yakın bir iyileşme mümkünken bazı hastalar ne kadar başarılı tedavi edilirlerse edilsinler hareket kısıtlılığı devam edebilir. Donuk omuzda tedavinin amacı ağrının kontrolü ve eklem hareket açıklığının yeniden kazanılmasıdır. Nonsteroid antiinflamatuvar ilaçlar, analjezikler, sıcak ve soğuk uygulamalar ve TENS kullanılabilir. Eklem kapsülü tutukluğunu gidermek için pasif germe egzersizleri uygulanır.

Sarkaç egzersizleri, eklem hareket açıklığının kazanılmasında kullanılan egzersizlerdir. Egzersiz sırasında eklemin aşırı zorlanması yangısal cevabı arttıracağından dikkatli olunmalıdır. Kısalmış ve kontrakte olmuş kaslara İMS uygulamaları, yıpranmış tendon ve bağlara PRP, proloterapi uygulamaları yapılabilir.

Lokal kortizon enjeksiyonu uygulaması, eklem kapsülünü germeye yönelik enjeksiyonlar, anestezi altında manipülasyon uygulanan diğer tedavi yöntemlerdir. Konservatif tedaviye 12-16 haftalık bir sürede cevap alınamazsa ve hastalık tablosunda kötüleşme tespit edilirse cerrahi tedavi uygulanabilir.