Milwaukee Omuzu

Milwaukee omuzu, kronik, tedavi edilmemiş rotator manşon yırtıklarında görülür. Rotator manşon yetmezliğinde glenohumeral eklem yüzlerinde harabiyet, humerus başında çökme ve superiora subluksasyon (omuz başının yukarı kayması) gelişebilir. Bu klinik tablo, bazı yazarlar tarafından rotator manşon yırtığına bağlı artropati olarak da isimlendirilmektedir. Masif rotator manşon yırtıklarının % 3-4 ünde gelişmektedir. Oluşumunda, vitamin ve mineral eksiklikleri, mekanik faktörler ve hidroksiapatit kristallerinin oluşturduğu inflamasyon sorumlu tutulmuştur.

Hastaların uzun süreli omuz eklemine ait şikayetleri vardır. Ağrı uzun sürelidir ve dejeneratif değişikliklere bağlı olarak aktif ve pasif eklem hareketlerinde kısıtlılık vardır. Akromiyoklavikular hassasiyet genellikle eşlik eder ve deltoid altı bursa şişliği bulunur. Bisipital tendon lezyonları ve omuz çevresi kaslarında atrofi görülebilir. Radyografik bulgular, erken dönemde rotator manşon yırtığı bulgularını yansıtır. Akromiyohumeral aralıkta azalma, tuberkulum majusta skleroz, akromiyoklavikular eklem dejenerasyonu, subakromiyal osteofit görülür. İleri dönemde glenohumeral eklem yüzlerinde aşınma, humerus başında superiora subluksasyon gelişir. Şiddetli ağrı ve fonksiyon kaybı olan vakalarda omuz eklemi artroplastileri uygulanabilir.