Omuz Ekleminin Dejeneratif Eklem Hastalığı

Birincil omuz osteoartriti (primer glenohumeral osteoartrit) nadir görülür ve genellikle, omuz eklemi çukuru (glenoid kavite) daha az oranda humerus başı etkilenir. İkincil dejeneratif eklem hastalığı travma, endokrinopatiler özellikle diabet, okronozis, uzun süreli rotator manşon yırtığı gibi nedenlere bağlı olarak gelişir. Omurilikte kavitasyonlarla seyreden syringomyeli, nöropatik dejeneratif eklem hastalığına yol açabilir.

Glenohumeral osteoartritte semptomlar uzun bir dönemde yavaş yavaş gelişir. Radyografik olarak belirgin dejenerasyon saptanmasına rağmen hastanın fazla şikayeti olmayabilir. Ağrı, omuzda ve omuz küreği bölgesinde hissedilir, eklem hareketleri ile artar. Gece istirahat ağrısı olabilir. Eklemde kıkırdak kaybı ve osteofit oluşumuna bağlı olarak hastalar, kolun hareketi ile omuzda sürtünme hissinden yakınırlar.

Eklem hareketlerinde kısıtlılık oluşur, özellikle rotasyon hareketleri en fazla etkilenir. Fizik muayenede glenohumeral eklem hareketi ile krepitasyon tespit edilir. Eklem aralığı hassasiyeti ve pasif eklem hareket açıklığında kısıtlılık bulunur.

Radyografik bulgular, eklem aralığında daralma, humerus başı ve glenoid arasındaki maksimum temas noktasında skleroz, subkondral kistler, osteofitlerdir. Konservatif tedavi yaklaşımları, analjezik ve nonsteroid antiinflamatuvar ilaçlar, fizik tedavi modaliteleri, eklem hareket açıklığını koruyucu egzersiz programlarıdır. Cevap alınamayan vakalarda cerrahi tedavi olarak osteotomiler, artrodez, artroplastiler uygulanabilir.

Akromiyoklavikular eklemde de, eklem yüzleri arasında bulunan fibrokartilaj eklemiçi disk ve eklem yüzlerinde dejeneratif değişiklikler gelişebilir. Akromiyoklavikular eklem osteoartriti genellikle tek taraflı olup en sık sağda görülür. Başlangıçta hastalarda ağrı yakınması şiddetli olmayabilir. Radyolojik ilerleme ve yaşla birlikte semtomlar artar. Ağrı, kol omuz seviyesi üzerinde kullanıldığında, gövde ön veya arka yüzünde çaprazlandığında (adduksiyon), eklem yüzleri arasındaki temas yüzeyi arttığı için şiddetlenir. Fizik muayenede, akromiyoklavikular eklemde şişlik ve hassasiyet saptanır.

Akromiyoklavikular eklemdeki dejeneratif değişiklikler ve osteofitler, subakromiyal aralığı daraltarak rotator manşon ve subakromiyal bursayı etkileyebilir. Direk radyografik inceleme teşhise yardımcı olur. Eklem aralığında daralma, osteofit oluşumu, distal klavikulada kistik değişiklikler görülür. Kemik sintigrafisi ve bilgisayarlı tomografi erken ve ayırıcı tanıda değerlidir. Konservatif tedavisinde nonsteroid antiinflamatuvar ve analjezik ilaçlar, fizik tedavi modaliteleri kullanılarak ağrı kontrol altına alınabilir. Glenohumeral eklemi koruyan spesifik ROM egzersizleri verilebilir. Cevap alınamayan vakalarda cerrahi tedavi uygulanabilir.

Diğer Faaliyet Alanlarımız

Yaşlı Bakımevi , Yatılı Bakımevi ve Huzurevi , Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezi